Zoals we nu eenmaal weten is de staat van de wagen ogenschijnlijk deplorabel. Doch zou het u verbazen dat de bus zelfstandig rijvaardig is. Niks van de gehele bus dat nog functioneert, enkel de Leyland motor loopt als een prachtig gesmeerde naaimachine en heeft net zo veel zin om weer de weg op te mogen gaan als dat wij met deze bus willen! Het is een echte ‘Tik en lopen’. Daar de bus al 33 jaar droog opgeslagen gestaan heeft, is het proces van vergankelijkheid gestopt en wel op een cruciaal punt; de wagen is dan ook nog goed te restaureren. Dragende delen zijn aangetast, maar niet onherstelbaar. De techniek is niet onherstelbaar aangetast en ook goed te restaureren. De carrosserie de grootste uitdaging worden die we heel graag aangaan. Ook het elektrische gedeelte zou volledig opnieuw aangebracht moeten worden. Veel zal nieuw gemaakt gaan worden denk hierbij aan deuren en dak delen en interieur bekleding. De interieur frames hebben we voor 90% compleet. Echter is dit niet origineel en exact het juiste, maar prima te gebruiken voor deze bus. De ramen zijn voor 85% aanwezig, waar van er 5 opnieuw gemaakt zullen moeten worden. Ook de achterover bouw met name de achterkant zou volledig nieuw gebouwd moeten gaan worden. Hierbij schuwen we het bijna onmogelijke niet om alles weer in een zo realistisch mogelijke staat terug te krijgen. Waar het nu nog aan ontbreekt zijn de financiële middelen waaruit we de restauratie kunnen bekostigen.